UMPAMA DEBU
Merenung malam
aku tatap wahah langit.
Hitamnya manis di putih bulan.
Cahayanya menyuluh alam .
Agungnya Tuhan
Mengedar jutaan bintang
dalam jutaan bimasakti .
Patuh jalanan tiada renti.
Aku umpama sebintik debu
berterbangan di udara.
Betapa aku sering lupa
kecilnya manusia.
Hashim Yaacob.
Petaling Jaya, Nakaysia.
11 Maret 2022.
UTANGKU SELUAS LAUT BIRU
Sanjung pujiku wahai kekasih
tidak bisa kau dengar
kalau kau padang hanya telinga.
Wahai kekasih
aku ini si bisu kata.
Cuba kau suluh
dengan lampu matamu
dari dalam kalbu
pada wajahku.
Pasti kau temu
Cintaku setinggi awan biru.
Sampai hujung waktu
takkan habis kasihku.
Cuba kau suluh
dengan lampu matamu
dari dalam kalbu
wahai kekasih,
pada wajahku.
Pasti kau temu
utangku padamu
seluas laut biru.
Sampai pun hujung waktu
takkan terbayar aku.
Hashim Yaacob
Petaling Jaya, Malaysia.
11 Maret 2022.
DUNIA YANG SEBENTAR
Kita punya dunia
makin tua
makin sempit bicara.
Hati pun sering berubah !
Jantung yang ada
degupnya bertukar-tukar.
Kala lembut kala kasar.
Membakar.
Mendebar.
Menggusar.
Menyukar.
Walau apa .
Bika musim tiba
dunia akan berkecai.
Aku tidak perlu gentar
pada dunia sebentar.
Tidak juga kau !
Hashim Yaacob
Petaling Jaya, Malaysia.
11 Maret 2022
JANGAN NANGIS LAGI
Melihat kau berduka
meratap hiba sengsara
aku bergulana.
Anak ,
Kesatlah air di pipi.
Jangan kau nangis lagi.
Kau tutuplah pintu
mata air.
Berkian telah ia mengalir.
Mata yang hanya dua
jangan kau perbuta
dengan genangan air lara.
Apa kira kau, anak
nestapa bisa mengubat luka
menawar duka ?
Bukakah matamu, anak.
Lihat betapa indah cahaya
menyelinapi jendela.
Tinggalkan duka.
Dunia masih terang benderang.
Hashim Yaacob.
Petaling Jaya, Malaysia.
11 Mac 2022.